Al bijna 3 weekjes in het mooie suriname

Haaj,

Daar ben ik weer ondertussen al bijna 3 weekjes in Suriname en al zo veel meegemaakt.

De eerste week heb ik vooral genoten van de stad, ons mooie huisje en de heerlijke hangmatten. Ook gekeken waar alle leuke (kleding) winkels waren natuurlijk.

Op woensdag 6 mei werden we uitgenodigd door het ziekenhuis voor daar de eerste dingetjes te regelen zoals badge en mrsa-controle. Voor de eerste keer naar het ziekenhuis waar je 9 weken stage moet lopen. Van tevoren had ik me er al niet zoveel bij voorgesteld en inderdaad het zag er voor mijn doen een beetje gek uit. Als je met een patiënt naar de röntgen afdeling moet ga je met het bed letterlijk naar buiten (maar zo hoort dat hier). Na een begin gesprekje met de personeelsadministratie werden we op eigen houtje alvast het ziekenhuis ingestuurd voor de mrsa-controle. Gelukkig helpen de Surinames erg goed en kwamen we precies op de plaatsten waar we moesten zijn. Na de mrsa-controle lekker naar huis en alle indrukken even laten bezinken en inkopen doen voor het avondeten.

Op donderdag ook heerlijk uitgeslapen tot hoever het hier kan voordat ik mijn bed uit drijf van de warmte. Maar op dat moment weer snel de airco aanzetten en verder slapen. We kwamen die dag op een leuk idee om met Marion, Marlieke en Michelle in de partybus te gaan en van daaruit met z'n allen naar havanna te gaan. (een café met allemaal Nederlandse stagiaires) Met z'n alle nog wat gedronken bij ons thuis en daarna wilde we gaan. Ik voelde me die dag niet zo lekker dus ben ik samen met een ander huisgenootje thuis gebleven en hebben we nog lekker een filmpje gekeken.

Vrijdag kwam Marisca ons al om 10:00 uur ophalen voor de vreemdelingen dienst waar we ons visum van 2 maanden naar 2 maanden en 3 weken moesten verlengen. Ik als enige fitte met 3 minder fitte meiden met z'n alle de auto in naar de vreemdelingen dienst. Hier zaten we vooral tussen veel chinesen. Ons was al verteld dat het bij de vreemdelingen dienst lang kon duren dus ik ging al uit van het ergste maar het viel reuze mee, binnen een half uurtje waren we zeker weg. S'middags ben ik nog terug gegaan naar de cultuurtuin. Daar hadden we woensdag tijdens het rennen een slang gezien maar natuurlijk had niemand een mobiel mee om hem op de foto te zetten. Helaas toen ik in de cultuurtuin kwam was hij al weg maar dat had ik natuurlijk al gedacht. S'avonds zijn we op aanraden van marisca naar blauwgrond gegaan om daar javaans te gaan eten. Het was heerlijk en veel te veel. Ik heb verschillende soorten nasi, bami en kip geproefd. Rond de klok van 22 uur zijn we naar huis gegaan want we moesten snel onze backpack inpakken voor de trip van de dag erna.

Zaterdag: alles stond klaar voor om 7 uur met een busje te vertrekken naar Stone Island, Berg en Dal en Brownsberg alleen Michelle en ik hadden ons op onze eerste trip helemaal verslapen. Wij stressen en heel snel de laatste dingetjes inpakken, de fiets op naar Marlieke en Marion om samen half rennend naar de verzamelplaats te gaan. Ik was al van alles aan het bedenken van wat als wij te laat zijn en het busje is weg?? Wij kwamen we 5 minuutjes te laat binnen als 2e groepje hahaha. Stressen was nergens voor nodig want om 7:50 kwamen de laatsten 2 meiden aan en konden we vertrekken. Met een busje naar Brownsberg. Eerst hadden we nog vlakke weg, toen werd het hobbelig en de laatsten 3 km (die er wel 10 km leken) moesten we door zandpaadjes waar het busje net omhoog kon. Het was op een moment zelf zo dat de motor even moest afkoelen omdat we anders niet meer naar boven rijden. Niet z'n fijn gevoel als je in een dal staat, maar we zijn boven gekomen. Eerst met z'n alle naar de uitkijk plaats waar we over een stuwmeer zo groot als de provincie Utrecht konden kijken en daarna heerlijk Surinaams eten. Na het eten op naar de 2 watervallen. De weg naar de eerste waterval ging al erg stijl omlaag en was ik blij dat ik soms even vlakke weg was , maar het was de waterval zeker waard. Stoer dat we waren gingen we ook naar de 2e waterval. De gids had al verteld dat die tocht ongeveer 3 keer zo zwaar was maar wij dachten dat doen we even. Niet dus met hoge temperatuur in de oerwoud waar het heerlijk benauwd was had ik me daar toch wel lelijk in verkeken maar het was de waterval en het douchen eronder helemaal waard.

Na ongeveer 6 uur in het regenwoud klimmen omhoog en omlaag zat iedereen weer in het busje naar Stone Island onze slaapplaats. De terugreis van de berg was ongeveer hetzelfde als de heenreis. Langs diepe dalen en door hele smalle modderige straatjes. Ik wilde even slapen maar durfde mijn ogen niet dicht te maken, bang voor wat er zou komen. Na een 1 uur waren we aangekomen op Stone Iland en in ons huisje waar we met z'n 20e sliepen. Ik had me samen met Marlieke alvast een stapelbed gereserveerd (achteraf niet z'n slimme keuze want bij iedere beweging die ik maakte kraakte en schudde het bed nog al hard --> slechte geslapen dus). Rond de klok van 22 uur met z'n alle weer heerlijk Surinaams eten gemaakt door een kok en daarna naar buiten toe gezellig bij het kampvuur gezeten. Ik kreeg weer even z'n gevoel dat ik op kamp was slapen in stapelbedden en zingen bij het kampvuur. We hadden nog net geen marshmellows.

De dag erna kregen we rond 9 uur ontbijt en daarna gingen we vrij snel met een bootje naar een eiland in Stone Island. Hier heb ik de eerste aap gezien heel ver in de boom, maar ik had hem gezien (missie geslaagd). Nog heerlijk met het bootje over het stuwmeer en daarna gingen we zonnen en zwemmen. Ofjaa zwemmen met het idee dat er piranha's in het meer zaten die volgens de gidsen niet bijten Ik dacht, ik ga wel zonnen nadat onze buschauffeur z'n visje had gevangen. Rond 14 uur nog even snel eten en alles inpakken voor Berg en Dal waar ik, Michelle en Marlieke over een 7 km lange tokkelbaan gingen. Daar aangekomen hadden ze erg veel haast. We waren de laatste groep die over de tokkelbaan moesten en dit was werkelijk de eerste keer dat ik Surinamers zag rennen voor ons. We kregen uitleg over hoe we moesten tokkelen en daarna moesten we aan de slag. Van de eerste tot de laatste kabelbaan ging al direct heel erg hard. Dat was kikken. Bij laatste kabel mochten we op de kop van de tokkelbaan af en dit was misschien nog wel het gaafste omdat ik tokkelen al ooit gedaan had. Rond 17 uur reden we weer terug naar Paramaribo, helemaal uitgeput van twee geweldige dagen in binnenland.

Maandag: voor de meeste stagiaires naar een trip een vrij dag maar wij hadden die dag onze eerste stagedag in het AZP. We werden rond geleid en ik werd naar de afdeling gebracht. Hier werd ik ontvangen door de hoofdzuster. Zei vertelde dat ik niet alleen op de neurologie kwam maar daarnaast ook op de neuro-chirurgie . Een grote verrassing maar zeker heel leuk en uitdagend door de verschillende wonden en OK's. Van maandag t/m donderdag nog rustig in alle dossiers gekeken en meegelopen met collega's die overigens heel aardig tegen me zijn. Ze zijn heel benieuwd naar Nederland en ook naar wat mij trekt aan Suriname. Een paar collega's hadden de 3e dag al Surinaamse lekkernijen voor me meegebracht. Ik vond ze wel lekker maar pfohh die peper die ze hier in al het eten gebruiken. Op de afdeling moet je al je verwachtingen van Nederland aan de kant zetten. Het is wat ouderwetser en er zitten gaten in de muren. Er is geen airco maar alles waait gelukkig wel door. Ook het tempo waarin gewerkt wordt is aangepast aan de hoge temperatuur. De eerste avonden was ik dan ook erg moe van alle indrukken en gingen Michelle en ik vaak op tijd naar bed.

Donderdag avond: eindelijk weekend!! Deze keer ging ik wel mee met de partybus en naar Havanna. Wat een feest met veel Nederlandse muziek en ontzettend veel stagiaires. Rond 3 s'nachts waren we thuis en daarna heerlijk naar bed.

Op vrijdag kwamen Marlieke en Marion op het idee om naar Paramaribo Zoo te gaan. Desiree, Bastiaan en Brenda gingen ook gezellig mee. Het was maar 10 minuutjes fietsen en toen waren we er al. De ZOO was erg gezellig en leuk maar giraffen en olifanten net zoals in Nederland dat hebben ze niet. Maar wel veel aapjes, slangen en tijgers. Wij hadden het geluk dat de aapjes ontsnapten uit hun kooitje en overal om ons heen rende.. S'avonds de eerst keer bij de mac frietjes eten ( zelfs al naar 2 weken) en daarna nog lekker in het huisje van Marlieke en Marion gezeten.

Voor zaterdag liepen al onze plannen letterlijk in het water. We stapten die fiets op naar Nieuw Amsterdam en we waren Paramaribo nog niet uit of het stortregenende en het hield niet meer op. De straten stonden volledig blank maar het was wel een goede reden om te gaan winkelen natuurlijk. Ik mocht van mezelf eigenlijk niets kopen maar natuurlijk mislukte dat weer. S'middags nog een filmpje gekeken en s'avonds bbq'en , jammer we binnen i.v.m. de regen.

Zondag poging nummer 2 --> op naar Nieuw Amsterdam. Zondag scheen gelukkig wel de zon.We gingen met een bootje de Suriname revier op, naar het ford. Het is moeilijk te beschrijven maar het was erg mooi gerenoveerd. Toch zie je daar aan alles dat de slavernij nog een hele grote impact heeft gehad op het leven op Nieuw Amsterdam en de plantages. Rond 14 uur weer terug naar Paramaribo. Daar hebben we aan de waterkant nog wat gegeten en nog gezellig geskypt met Juul.

Vandaag had ik weer stage om 7 uur toch wel vroeg. Toen ik thuis kwam hebben Michelle en ik gekookt. Ik heb vandaag voor de eerste keer meegetraind met nog 16 andere Nederlandse stagiaires. Het voetballen was heerlijk alleen een beetje jammer van alle modder op het veld omdat het zoveel geregend had zaterdag. Woensdag ben ik al uitgenodigd voor de wedstrijd.

Dit was het wel een beetje wat ik in bijna 3 weken beleefd heb. Natuurlijk is het verhaaltje nog veel langer dan de vorige. Morgen heb ik weer stage tot donderdag en we hebben alvast gepland dat we zondag dolfijnen en kajmannen gaan spotten. Ik heb er heel veel zin in!

Liefs Maud