Al bijna op de helft van mijn avontuur!
Blijf op de hoogte en volg Maud
05 Juni 2015 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal,
Al even geleden dat ik mij reisverslag heb bijgewerkt. Waar zal ik eens beginnen.
Vanaf 19 mei tot 22 mei had ik gewoon stage. De stage bevalt nog steeds heel goed. Op de afdeling zijn verschillende stagiaieres en de collega's zijn heel vriendelijk en behulpzaam. Ze streven er echt naar dat ik zoveel mogelijk verpleegtechnische handelingen kan laten aftekenen en dat lukt tot nu toe heel goed.
Dan is het donderdag zoals bekend stapavondje hier in Paramaribo (altijd lekker gezellig tot in de late uurtjes want het feest begint hier pas om half 2 haha).
Vrijdag 22 mei: Marion had via via contact gekregen met een piloot in Suriname. Wij mochten die dag mee in het vliegtuigje voor 5 personen. Tijdens het uitgaan donderdag wilde last minit nog een vriendin van Brenda mee dus het vliegtuigje zat vol! Wij moesten vrijdag om 4 uur vliegen dus we dachten als we rond half 4 de taxi pakken is dat tijd genoeg. Niet dus er waren verkiezingen alles stond vast op straat. Twintig minuutjes te laat maar tjaa kan gebeuren he. Eenmaal aangekomen op het vliegveld moesten we ons wegen en werd er naar de telefoonnummers van thuis gevraagd. Niet z'n geruststellende gedachten voordat je in een vliegtuigje moet stappen met plastic raampjes, een oud vliegtuigje dus. Toch maar instappen dacht ik want ik laat me niet kennen!! Eenmaal in de lucht hadden we prachtig uitzicht over heel Paramaribo de oerwouden en de zee. Het was heel mooi en na 10 minuutje in de lucht kon ik er ook wel van genieten zonder dat er allemaal enge gedachten door mijn hoofd dwarrelde. s'avonds nog lekker een hapje gegeten en na bed.
zaterdag 23 mei: lekker rustig aan gedaan thuis ook wel eens heerlijk voor een dagje.
zondag 24 mei: we hadden die dag een dolfijnen en kajmannen trip gepland. De zon scheen en we gingen op een bootje met nog 5 andere de Suriname-rivier op dolfijnen spotten. Ondank het perfecte weer voor de dolfijnen moesten we toch eerst 1 uurtje varen. En toen eindelijk we hadden dolfijnen gevonden (ofjaa bij de eerst 3 dolfijnen keek ik natuurlijk net de verkeerde kant op). Eerlijk is eerlijk het is heel leuk om dolfijnen in het wild te zien maar wij zagen voornamelijk vinnen die als je ze op de foto wilde zetten precies onderdoken. Volgens mij vond onze gids het heel grappig hoe wij als een paar toeristen van de ene naar de andere kant van de boot gingen om foto's te maken en het was zelfs zo erg dat hij ons maar een paar zwemvesten gaf voor de veiligheid. Na het dolfijnen spotten gingen we naar een plantage om daar uitleg te krijgen over hoe het leven op de plantage was tijdens de slavernij. Op de plantage hadden zo ook schilpadden en kajmannen en hier wou iedereen natuurlijk mee op de foto. Toen ik zag dat de kaajman geen elastiekje om zijn bek had en zijn tanden zag dacht ik direct ik ga niet als eerste!! Stomme gedachte want tja als die beesten willen bijten doen ze dat misschien ook wel bij de 4e persoon maar het gaf me een rustgevend gevoel dat het bij de eerste persoon uit onze groep goed ging en toen durfde ik hem ook wel vast te houden. Na alle foto's en het heerlijke eten moesten we onszelf helemaal inpakken tegen de muggen (lange broek, voetbal sokken, trui, dichten schoenen) want we gingen het moeras in om dit keer de kajmannen in het wild te zien. Onze gids vertelde dat we door een heel donker moeras moesten waar we op een moment moesten bukken en de boot over een heuveltje moesten duwen. Michelle en ik keken elkaar aan jaa maak ons maar bang (het zag er daar al uit als een horror-film). Maar bang maken was het niet, het was de WERKELIJKHEID haha. Eenmaal aangekomen in het moeras zagen we overal rode oogje boven het water uitsteken en voordat we het wisten hadden we al een kajman gevangen. opnieuw met z'n alle met dat beest op de foto (gelukkig had deze wel een elastiekje om z'n bek) en daarna natuurlijk weer vrijlaten en terug met de boot naar huis. Ondanks dat mijn lichaam zo stonk naar muggenspray en al mijn dikken kleren had ik die avond volgens mijn wel 20 muggenbulten erbij gekregen maar het was de trip helemaal waard.
Dan is het weer maandag op naar stage tot donderdag. Weer allemaal vroege diensten maar je raakt er snel aan gewend en die dagen vliegen voorbij tot het weekend.
vrijdag 29 mei: even lekker uitrusten aan het zwembad en bruin worden. Het is heerlijk om dan even bij een hotel te zitten en een vakantiegevoel te hebben (wat ik eigenlijk alle weekenden wel heb )
Zaterdag en zondag gingen we weer op trip. Dit keer gingen we schilpadden spotten op Brownspunt. De eerste keer van alle weekenden hier dat je wel kunt zeggen wat hebben we een rot weer. Vanaf het moment dat we op het bootje stappen naar brownspunt toe en we weer terug gingen REGEN. Aangezien ik en Michelle in Nederland vertikten om regenjassen mee te nemen hebben we zelf maar wat gemaakt van een vuilniszak (ik voelde me niet heel modieus maar sommige Surinamers kunnen er serieus nog erger bijlopen dus dat maakte het al minder erg). Eenmaal aangekomen op Brownspunt kregen we weer heerlijk Surinaams eten en wat drankjes. Rond 21 uur vertrokken we op schilpadden jacht door de regen. Michelle en ik voelde ons wel echt een bikkel dat we zoveel voor die beesten overhadden maar toen we de eerste schildpadden zagen was het zeker de natte kleren en kou waard. Ik denk dat de schildpad rond de 1,5 meter lang was en na wat wachten zagen we de schildpad ook nog eieren leggen. Rond 23 uur terug naar ons kamp, daar nog wat drankjes gedronken en daarna voor de eerste keer slapen in een hangmat. Wonder boven wonder slaapt dat heel lekker. S'ochtends nog een lekker ontbijtje en toen met het bootje terug naar huis.
Dan begint de stage week weer. Deze week kwamen er allemaal nieuwe stagiaires uit Suriname. Heel gezellig (vooral in de pauze's) en ik mocht ze van mijn praktijk begeleider verpleegtechnische handelingen uitleggen omdat ik voor de begrippen van het ziekenhuis al lang op de afdeling stage loop. De meeste stagiaires komen maar voor 2/3 weken.
Gisteren zijn we gezellig uit geweest en vandaag is het hier ook heerlijk weer net zoals in Nederland dus dat wordt voor ons denk ik ook weer zwemmen en misschien nog even sporten. In Nederland zou ik iedereen voor gek verklaren die met 35 graden buiten een rondje gaat rennen of gaat voetballen maar ik ben er hier zo aan gewend dat ik 24 graden s'avonds soms nog best wel koud vind en dan heb ik de kippenvel op mijn armen staan.
Nou dit was het ongeveer wel weer wat ik meegemaakt heb haha. Zoals jullie zien geniet ik hier ontzettend en de tijd vliegt voorbij. Soms mis ik Nederland ook wel even (het gezin, familie, vriendinnen en Juul) maar dat hoort er denk ik wel bij denk als je al bijna 6 weken weg bent!!
Veel liefs,
Maud
Al even geleden dat ik mij reisverslag heb bijgewerkt. Waar zal ik eens beginnen.
Vanaf 19 mei tot 22 mei had ik gewoon stage. De stage bevalt nog steeds heel goed. Op de afdeling zijn verschillende stagiaieres en de collega's zijn heel vriendelijk en behulpzaam. Ze streven er echt naar dat ik zoveel mogelijk verpleegtechnische handelingen kan laten aftekenen en dat lukt tot nu toe heel goed.
Dan is het donderdag zoals bekend stapavondje hier in Paramaribo (altijd lekker gezellig tot in de late uurtjes want het feest begint hier pas om half 2 haha).
Vrijdag 22 mei: Marion had via via contact gekregen met een piloot in Suriname. Wij mochten die dag mee in het vliegtuigje voor 5 personen. Tijdens het uitgaan donderdag wilde last minit nog een vriendin van Brenda mee dus het vliegtuigje zat vol! Wij moesten vrijdag om 4 uur vliegen dus we dachten als we rond half 4 de taxi pakken is dat tijd genoeg. Niet dus er waren verkiezingen alles stond vast op straat. Twintig minuutjes te laat maar tjaa kan gebeuren he. Eenmaal aangekomen op het vliegveld moesten we ons wegen en werd er naar de telefoonnummers van thuis gevraagd. Niet z'n geruststellende gedachten voordat je in een vliegtuigje moet stappen met plastic raampjes, een oud vliegtuigje dus. Toch maar instappen dacht ik want ik laat me niet kennen!! Eenmaal in de lucht hadden we prachtig uitzicht over heel Paramaribo de oerwouden en de zee. Het was heel mooi en na 10 minuutje in de lucht kon ik er ook wel van genieten zonder dat er allemaal enge gedachten door mijn hoofd dwarrelde. s'avonds nog lekker een hapje gegeten en na bed.
zaterdag 23 mei: lekker rustig aan gedaan thuis ook wel eens heerlijk voor een dagje.
zondag 24 mei: we hadden die dag een dolfijnen en kajmannen trip gepland. De zon scheen en we gingen op een bootje met nog 5 andere de Suriname-rivier op dolfijnen spotten. Ondank het perfecte weer voor de dolfijnen moesten we toch eerst 1 uurtje varen. En toen eindelijk we hadden dolfijnen gevonden (ofjaa bij de eerst 3 dolfijnen keek ik natuurlijk net de verkeerde kant op). Eerlijk is eerlijk het is heel leuk om dolfijnen in het wild te zien maar wij zagen voornamelijk vinnen die als je ze op de foto wilde zetten precies onderdoken. Volgens mij vond onze gids het heel grappig hoe wij als een paar toeristen van de ene naar de andere kant van de boot gingen om foto's te maken en het was zelfs zo erg dat hij ons maar een paar zwemvesten gaf voor de veiligheid. Na het dolfijnen spotten gingen we naar een plantage om daar uitleg te krijgen over hoe het leven op de plantage was tijdens de slavernij. Op de plantage hadden zo ook schilpadden en kajmannen en hier wou iedereen natuurlijk mee op de foto. Toen ik zag dat de kaajman geen elastiekje om zijn bek had en zijn tanden zag dacht ik direct ik ga niet als eerste!! Stomme gedachte want tja als die beesten willen bijten doen ze dat misschien ook wel bij de 4e persoon maar het gaf me een rustgevend gevoel dat het bij de eerste persoon uit onze groep goed ging en toen durfde ik hem ook wel vast te houden. Na alle foto's en het heerlijke eten moesten we onszelf helemaal inpakken tegen de muggen (lange broek, voetbal sokken, trui, dichten schoenen) want we gingen het moeras in om dit keer de kajmannen in het wild te zien. Onze gids vertelde dat we door een heel donker moeras moesten waar we op een moment moesten bukken en de boot over een heuveltje moesten duwen. Michelle en ik keken elkaar aan jaa maak ons maar bang (het zag er daar al uit als een horror-film). Maar bang maken was het niet, het was de WERKELIJKHEID haha. Eenmaal aangekomen in het moeras zagen we overal rode oogje boven het water uitsteken en voordat we het wisten hadden we al een kajman gevangen. opnieuw met z'n alle met dat beest op de foto (gelukkig had deze wel een elastiekje om z'n bek) en daarna natuurlijk weer vrijlaten en terug met de boot naar huis. Ondanks dat mijn lichaam zo stonk naar muggenspray en al mijn dikken kleren had ik die avond volgens mijn wel 20 muggenbulten erbij gekregen maar het was de trip helemaal waard.
Dan is het weer maandag op naar stage tot donderdag. Weer allemaal vroege diensten maar je raakt er snel aan gewend en die dagen vliegen voorbij tot het weekend.
vrijdag 29 mei: even lekker uitrusten aan het zwembad en bruin worden. Het is heerlijk om dan even bij een hotel te zitten en een vakantiegevoel te hebben (wat ik eigenlijk alle weekenden wel heb )
Zaterdag en zondag gingen we weer op trip. Dit keer gingen we schilpadden spotten op Brownspunt. De eerste keer van alle weekenden hier dat je wel kunt zeggen wat hebben we een rot weer. Vanaf het moment dat we op het bootje stappen naar brownspunt toe en we weer terug gingen REGEN. Aangezien ik en Michelle in Nederland vertikten om regenjassen mee te nemen hebben we zelf maar wat gemaakt van een vuilniszak (ik voelde me niet heel modieus maar sommige Surinamers kunnen er serieus nog erger bijlopen dus dat maakte het al minder erg). Eenmaal aangekomen op Brownspunt kregen we weer heerlijk Surinaams eten en wat drankjes. Rond 21 uur vertrokken we op schilpadden jacht door de regen. Michelle en ik voelde ons wel echt een bikkel dat we zoveel voor die beesten overhadden maar toen we de eerste schildpadden zagen was het zeker de natte kleren en kou waard. Ik denk dat de schildpad rond de 1,5 meter lang was en na wat wachten zagen we de schildpad ook nog eieren leggen. Rond 23 uur terug naar ons kamp, daar nog wat drankjes gedronken en daarna voor de eerste keer slapen in een hangmat. Wonder boven wonder slaapt dat heel lekker. S'ochtends nog een lekker ontbijtje en toen met het bootje terug naar huis.
Dan begint de stage week weer. Deze week kwamen er allemaal nieuwe stagiaires uit Suriname. Heel gezellig (vooral in de pauze's) en ik mocht ze van mijn praktijk begeleider verpleegtechnische handelingen uitleggen omdat ik voor de begrippen van het ziekenhuis al lang op de afdeling stage loop. De meeste stagiaires komen maar voor 2/3 weken.
Gisteren zijn we gezellig uit geweest en vandaag is het hier ook heerlijk weer net zoals in Nederland dus dat wordt voor ons denk ik ook weer zwemmen en misschien nog even sporten. In Nederland zou ik iedereen voor gek verklaren die met 35 graden buiten een rondje gaat rennen of gaat voetballen maar ik ben er hier zo aan gewend dat ik 24 graden s'avonds soms nog best wel koud vind en dan heb ik de kippenvel op mijn armen staan.
Nou dit was het ongeveer wel weer wat ik meegemaakt heb haha. Zoals jullie zien geniet ik hier ontzettend en de tijd vliegt voorbij. Soms mis ik Nederland ook wel even (het gezin, familie, vriendinnen en Juul) maar dat hoort er denk ik wel bij denk als je al bijna 6 weken weg bent!!
Veel liefs,
Maud
-
05 Juni 2015 - 17:07
Irene V.d. Eertwegh:
Erg leuk wat jullie allemaal meemaken. Ben best jaloers soms hoor.
Geniet er lekker van. Groetjes van de anderen v. Gilde.
(we zijn de verhuisdozen aan het pakken om naar de Laaghuissingel te gaan!!!!!)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
